We beginnen de weg naar het dorp Tbeng Kheut al goed te kennen, maar vandaag komen we voor het eerst bij de mensen thuis. Tbeng Kheut is een groot dorp en heeft niet echt een kern. De huizen langs de weg zagen we al, maar ook verderop blijken groepjes paalwoningen in het groen verscholen te liggen. We parkeren ons busje aan de kant van de weg. Langs een smal pad tussen het groen lopen we naar het erf van de familie die we gaan interviewen. Het gezin telt vier dochters, in de leeftijd van 15 tot 4 jaar. Het valt me meteen op dat hun tanden bruin verkleurd zijn. Het gezin is erg arm. De papa werkt af en toe als loonarbeider op het veld en voor de rest overleeft het gezin van een klein rijstveldje, een paar courgetteplanten en een stel kippen. 'Af en toe kan ik een vis vangen en hebben we iets extra', zegt de vader. Beide ouders zijn analfabeet. De oudste dochter ging naar school, maar haakte af omdat ze het er niet leuk vond en ook de jongste hield het al na één dag kleuterschool voor bekeken. 'Ik blijf liever thuis om het huishouden te doen', zegt de dochter. Het gesprek maakt ons duidelijk dat het niet altijd even eenvoudig is om zowel ouders als kinderen het belang van onderwijs te doen inzien. Het gezin maakt een uitgebluste indruk.
Wat een verschil volgende familie die we bezoeken! Het jonge koppel heeft een zoon van 5 en een dochter van 1.5. Hun zoontje komt net thuis van de kleuterschool. Hij komt ieder van ons apart begroeten, met gevouwen handen voor de borst, zoals hier gebruikelijk is. Iedereen is op slag vertederd. Het kereltje is totaal niet verlegen: uit volle borst zingt hij voor de microfoon van de VRT een liedje dat hij op de kleuterschool geleerd heeft. De blik van de ouders spreekt boekdelen: ze zijn supertrots op hun zoon. Ze hopen dat hij later dokter of leraar wordt. 'Maar we kunnen zijn studies niet betalen', voegen ze er meteen aan toe. 'Kunnen jullie dan helpen?'We hebben nu gezien en gehoord hoe het leven van de mensen er hier uitziet. Het is een dagelijkse strijd om genoeg eten voor je gezin te hebben. Ziek worden is een financiële catastrofe, want geld voor het transport naar het ziekenhuis, consultaties en medicijnen is er vaak niet. Beter voorkomen dan genezen dus. Ouders van jonge kinderen tussen de 0 en 3 jaar leren daarom de belangrijkste zaken over de preventie van ziektes en de opvoeding van kinderen via oudergroepen. Deze worden maandelijks georganiseerd door de animator van Plan.
Vandaag wonen we zo'n sessie bij. Deze gaat door op het erf voor het huis van een van de dorpelingen. Het thema is 'diarree', een van de belangrijkste doodsoorzaken bij jonge kinderen hier. Via kleurplaten legt de animator uit hoe je diarree kunt voorkomen (door voedsel af te schermen voor de vliegen bijvoorbeeld), wat je er tegen kunt doen en wanneer je echt naar de dokter moet. De sprekende afbeeldingen zorgen af en toe voor grote hilariteit, maar de realiteit is bittere ernst. Deze adviezen kunnen het verschil maken tussen leven en dood...
