s'Ochtends ontmoeten we mijn collega's van Plan Cambodja die de persreis zullen begeleiden: Thol (nationaal adviseur op het gebied van Early Childhood Care en Development-ECCD), Sopheak (technisch ECCD-adviseur) en Linda (medewerkster communicatie). Thol geeft een uitgebreide presentatie over het ECCD-project van Plan België in Cambodja. Plan werkt daarvoor nauw samen met de Cambodjaanse overheid en de lokale gemeenschap. Om hun kant van het verhaal te horen, hebben we vandaag dan ook een ontmoeting gepland met de 'gemeenteraad'van een van de dorpen waar we in werken en met de directeur van de provinciale afdeling van het ministerie van onderwijs.
Na de presentatie rijden we meteen naar het dorp Tbeng Keut om de leden van de 'gemeenteraad' te interviewen. We komen langs verschillende indrukwekkende tempels, waaronder de bekende Angkor wat. Horden toeristen lopen hier rond met hun fototoestel in aanslag.
Even later verlaten we de geasfalteerde weg en komen we in een andere wereld terecht. Hortend en stotend laveren we tussen de diepe putten in het zand. Enkele graatmagere koeien sjokken opzij wanneer we hen passeren. De rijstvelden liggen er dor en verlaten bij. In de dorpen zijn mensen onder hun schamele houten paalwoningen bezig met allerlei klusjes.
In Tbeng blijkt het gemeentehuis zowat het enige stenen gebouw te zijn. De vertegenwoordigers van de gemeenteraad zitten al klaar aan een lange tafel om ons te ontvangen.Aangezien deze mensen geen Engels spreken, zorgen Thol en Linda voor de vertaling. Door vragen te stellen, krijgen de journalisten een beeld van hoe het leven er hier uitziet. Zo vertelt de voorzitter dat de meeste mensen analfabeet zijn en overleven door klusjes te doen in de bos- of landbouw. Daar verdienen ze zo'n 2 a 2,5 USD per dag mee. Hij benadrukt dat de projecten van Plan erg belangrijk zijn voor zijn gemeenschap en de toekomst van de kinderen.
s' Namiddags rijden we weer naar de stad voor de ontmoeting met het hoofd van het provinciaal ministerie voor onderwijs. De man, Ung Sireidy, vertelt dat hij net terug is uit Vietnam waar hij medische hulp zocht voor de verwondingen die hij opliep tijdens de oorlog. Hij geeft een overzicht van wat er sinds 1979, het einde van de oorlog, allemaal al bereikt is op het gebied van onderwijs. Het land moest alles van nul heropbouwen. Tijdens het regime van de Rode Khmer werden scholen afgeschaft en intellectuelen vermoord. In de regio Siem Reap duurde het zelfs tot midden jaren negentig voordat de rust weerkeerde. "Vandaag beginnen we de wederopbouw van het onderwijs en het verbeteren van de economische situatie voor de mensen,"zegt de man die al vijf regimes meemaakte. We worden er allemaal even stil van.
Na de presentatie rijden we meteen naar het dorp Tbeng Keut om de leden van de 'gemeenteraad' te interviewen. We komen langs verschillende indrukwekkende tempels, waaronder de bekende Angkor wat. Horden toeristen lopen hier rond met hun fototoestel in aanslag.
Even later verlaten we de geasfalteerde weg en komen we in een andere wereld terecht. Hortend en stotend laveren we tussen de diepe putten in het zand. Enkele graatmagere koeien sjokken opzij wanneer we hen passeren. De rijstvelden liggen er dor en verlaten bij. In de dorpen zijn mensen onder hun schamele houten paalwoningen bezig met allerlei klusjes.In Tbeng blijkt het gemeentehuis zowat het enige stenen gebouw te zijn. De vertegenwoordigers van de gemeenteraad zitten al klaar aan een lange tafel om ons te ontvangen.Aangezien deze mensen geen Engels spreken, zorgen Thol en Linda voor de vertaling. Door vragen te stellen, krijgen de journalisten een beeld van hoe het leven er hier uitziet. Zo vertelt de voorzitter dat de meeste mensen analfabeet zijn en overleven door klusjes te doen in de bos- of landbouw. Daar verdienen ze zo'n 2 a 2,5 USD per dag mee. Hij benadrukt dat de projecten van Plan erg belangrijk zijn voor zijn gemeenschap en de toekomst van de kinderen.
s' Namiddags rijden we weer naar de stad voor de ontmoeting met het hoofd van het provinciaal ministerie voor onderwijs. De man, Ung Sireidy, vertelt dat hij net terug is uit Vietnam waar hij medische hulp zocht voor de verwondingen die hij opliep tijdens de oorlog. Hij geeft een overzicht van wat er sinds 1979, het einde van de oorlog, allemaal al bereikt is op het gebied van onderwijs. Het land moest alles van nul heropbouwen. Tijdens het regime van de Rode Khmer werden scholen afgeschaft en intellectuelen vermoord. In de regio Siem Reap duurde het zelfs tot midden jaren negentig voordat de rust weerkeerde. "Vandaag beginnen we de wederopbouw van het onderwijs en het verbeteren van de economische situatie voor de mensen,"zegt de man die al vijf regimes meemaakte. We worden er allemaal even stil van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten